Geowłókniny to płaskie wyroby zbudowane z włókien o nieuporządkowanej strukturze.
Współczesne geowłókniny od których oczekuje się długowiecznego spełniania podstawowych funkcji (separacja, filtracja, wzmocnienie) produkowane są z włókien polimerowych łączonych różnymi technikami.
Najczęściej stosowane surowce do produkcji geowłóknin to włókna polipropylenowe lub poliestrowe, cięte lub ciągłe, łączone mechanicznie, termicznie lub chemicznie.
Wieloletnie doświadczenia w stosowaniu geowłóknin sporządzanych różnymi technologiami, wskazują na optymalność techniczną i ekonomiczną materiałów z polipropylenowych włókien ciągłych, łączonych mechanicznie (igły metalowe lub wodne).
Ciągłość włókien i sposób ich łączenia pozwalają osiągnąć wysokie parametry wytrzymałościowe i hydrauliczne przy niskiej masie powierzchniowej (gramaturze), a więc przy niskim koszcie.
Pamiętajmy:

• dobór geowłóknin musi następować w oparciu o oczekiwane parametry techniczne, a nie w oparciu o masę powierzchniową produktu (gramaturę)!
• w zależności od technologii produkcji geowłókniny o tej samej masie powierzchniowej (gramaturze) mogą mieć bardzo różne istotne parametry techniczne!
• geowłóknina wyprodukowana według nowoczesnej technologii (włókna ciągłe łączone mechanicznie) biorąc pod uwagę jej istotne parametry oraz długowieczność funkcjonowania jest najtańsza (posiada najlepszy stosunek ceny do jakości)